گفته میشود که بیش از یک میلیارد کاربر پاورپوینت وجود دارد که روزانه، میلیونها طراحی ارائه با پاورپوینت، تولید میکنند. بیشتر این طراحی پاورپوینتها، منجر به پدیدهی «مرگ با پاورپوینت» میشود!
پدیدهی مرگ با پاورپوینت
این پدیده، بیانگر یک طراحی ارائهی بد و کشنده است؛ طراحی اسلایدهای انباشته از اطلاعات، گرافیک آشفته و گیجکننده، ارائهکنندهای که بیشتر از ۴۰ اسلاید را یکنفس روخوانی میکند و در مدیریت اشکالات پیشبینی نشده درحین جلسه و بار روانی سخنرانی، ناتوان است.
به عبارت دیگر، «مرگ با پاورپوینت» به یک ارائهی بیروح و خوابآور اشاره میکند که ناشی از ضعف طراحی با نرمافزارهای ارائه، از جمله پاورپوینت است.
تاریخچهی این اصطلاح
احتمالاً مردم از سال ۱۹۸۷ که «رابرت گاسکینز» پاورپوینت را طراحی و معرفی کرد، به پتانسیل این نرمافزار برای تولید ارائههای ضعیف آگاه بودند اما اولین بار در سال ۲۰۰۱، «آنجلا گاربر» اصطلاح «مرگ با پاورپوینت» را با الهام گرفتن از «صفحهی آبی مرگ»، در مقالهاش به کار برد؛ زمانی که سیستم عامل ویندوز دچار اشکال میشود، با یک صفحهی آبی رنگ که «صفحهی آبی مرگ» خوانده میشود، روبرو میشویم اما یک صفحهی آبی دیگر هم هست که اهالی کسب و کار با آن آشنا هستند؛ یک مستطیل آبی که بولتپوینتها با خطوط زرد رنگ در آن خودنمایی میکنند! گاربر با انتقاد از روش کلیشهای انتخاب تمپلیت اسلاید پیش فرض مایکروسافت و پر کردن آن با نوشتههای زیاد، میگوید که طراحی غلط پاورپوینت، ممکن است مسیر ارائه را منحرف کند. وقتی اطلاعات زیادی ارائه میکنید، توقع نداشته باشید دیگران وقتی از درب سالن خارج میشوند، ارائهی شما را به خاطر بسپارند! آنها نهتنها گمان میکنند که زیرک نیستید بلکه عصبانیت و بیحوصلگی خود را هم، در طول سخنرانی و پس از آن، به شما منتقل میکنند.
بردگان اسلاید!
سالهاست که پاورپوینت جایگاه ویژهای برای خودش میان منتقدان دست و پا کرده است. اصطلاح دیگری که مانند اصطلاح «مرگ با پاورپوینت»، به ضعف طراحی اسلایدهای پاورپوینت برمیگردد؛ «تکاوران پاورپوینت» یا «بردگان اسلاید» است که میان سربازان آمریکایی باب شد. بعضی از افسران که برای دستورالعمل ماموریتها وقت زیادی صرف طراحی اسلاید میکردند، به تمسخر «تکاوران پاورپوینت» نامیده میشدند. نظامیها متوجه شدند که استفاده از نرمافزار پاورپوینت برای برنامهریزی و نقشهکشیها، اتلاف وقت و زیانآور است. برای همین بعضی از فرماندهها طراحی با پاورپوینت را ممنوع کردند. از آن پس، به کسانی که بیهوده وقت خود را صرف طراحی نادرست اسلایدهای پاورپوینت میکنند، «بردگان اسلاید» اطلاق میشود.
آیا میتوانیم از پدیدهی مرگ با پاورپوینت دوری کنیم؟
زمانی که تصادفی ناگوار اتفاق میافتد، نمیتوانیم نقش رانندهی وسیلهی نقلیه را نادیده بگیریم و فقط سازنده ماشین را مقصر بدانیم. در طراحی با پاورپوینت، کمترین میزان سرزنش، متوجه این نرمافزار طراحی ارائه است. هنوز، یک رقیب و جایگزین بینقص برای پاورپوینت پیدا نشده است؛ نرمافزار «کینوت» اپل هنوز در همهی سیستمها اجرا نمیشود؛ و «پرزی» که کاملاٌ رایگان نیست و معمولاً کسی تمایل به پرداخت پول ندارد؛ کارآیی واقعی «گوگل اسلایدز» هم تا نمودار و تصویر و… به آن اضافه نکنید، متوجه نمیشوید!
چه بخواهید و چه نخواهید، به احتمال زیاد سر و کارتان به طراحی ارائه با پاورپوینت میافتد! درمجموع، گرایش و اقبال کاربران جهانی به این نرمافزار طراحی ارائه، بسیار زیاد است اما خیلی از کاربران در فهم کارکرد پاورپوینت و فرآیند تبدیل اطلاعات به اسلاید، به اشتباه میافتند؛ علاوه بر این، رعایت و درنظر گرفتن یکسری نکات تخصصی هم ممکن است از طراحی ارائهای ناکارآمد جلوگیری کند.
یکی از نکات کلیدی برای پیشگیری از «مرگ با پاورپوینت» این است که طراح ارائه، باید آگاه باشد که مخاطبان چرا به موضوع سخنرانی علاقهمند هستند و چقدر دربارهی آن میدانند. سعی کنید، از دید مخاطبان به ارائهی خود نگاه کنید و ببینید آنها دوست دارند بیشتر چه بشنوند. شاید فقط چند دقیقه، فرصت بازار گرمی و جلب توجه مخاطبان را داشته باشید اما بعضیها چنان غرق در جزییات غیر ضروری میشوند که در پایان ارائه، حاضران هنوز کارکرد اصلی خدمات یا محصول معرفیشده را نفهمیدهاند!
پیشنهاد میکنیم ببینید: چگونه از مرگ با پاورپوینت جلوگیری کنیم؟
برگرفته از : fppt